Ερωτας στον καιρό της ειρωνείας, της Αγγέλας Καστρινάκη
Το διαρκές θέμα της φθοράς των σχέσεων, της απιστίας, αλλά και του πειρασμού της αυτοκτονίας, απασχολεί την Αγγέλα Καστρινάκη στο πρώτο μυθιστόρημά της.
Συνδυάζοντας τη γυναικεία ευαισθησία με τον σύγχρονο τρόπο γραφής, η συγγραφέας συνθέτει ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα με πολλές κοινωνιολογικές συνιστώσες γύρω από το «ευτυχισμένο» μικροαστικό μοντέλο ζωής.
Το μυθιστόρημα είναι αναστοχαστικό, με συγγραφικά αυτοσχόλια και συλλογισμούς γύρω από διάσημα ερωτικά τρίγωνα: οι «Εκλεκτικές συγγένειες» του Γκαίτε, η «Απιστία» του Μπέργκμαν και παθιασμένη σχέση της Πηνελόπης Δέλτα με τον Ίωνα Δραγούμη αποτελούν αφορμές στοχασμού για τον έρωτα.
Η διαφορά είναι πως η ιστορία της Αγγέλας Καστρινάκη διαδραματίζεται στις μέρες μας, την εποχή της άκρας αυτοσυνειδησίας, με άλλα λόγια στα χρόνια της ειρωνείας.
Στο «Έρωτας στον καιρό της ειρωνείας» μια νεαρή γυναίκα με ικανοποιητική ζωή συνάπτει αιφνιδίως εξωσυζυγική σχέση. Ο άντρας της, την ίδια εποχή, αποκτά και αυτός έναν εκτός γάμου δεσμό με αρκετά νεότερή του κοπέλα.
Το μεγάλο πάθος της την οδηγεί στη λυτρωτική απώλεια κάθε αναστολής και αυτοελέγχου, στην πλήρη ταύτιση με τον άλλο και με τον εαυτό της, στη χαρούμενη συμφιλίωση ακόμα και με την ιδέα του θανάτου. Αναλώνεται όμως μάλλον γρήγορα.
Όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα των αποφάσεων, βαθιές μεταβολές στη σχέση του αρχικού ζευγαριού συντελούν στην επανεκτίμηση της νηφαλιότητας, του χιούμορ και της αυτοσυνείδησης, στην επιστροφή της ειρωνείας.
Η σχέση όμως του άντρα με την κατά πολλά χρόνια νεότερή του κοπέλα, διατηρείται, δημιουργώντας νέες ισορροπίες, την πάλη με το αίσθημα της ζήλιας και, για τη σύζυγο που επανέκαμψε, τη νοσταλγία του πάθους, την πιθανότητα να ξαναρχίσει κάποτε μια καινούργια ιστορία έρωτα. Πρόκειται για ένα τέλος ανοιχτό.
Στο μυθιστόρημα, παρόλο που τα πάθη είναι έντονα, κανείς από τους ήρωες δεν προβαίνει σε ακραίες πράξεις. Η συγγραφέας δηλώνει –σε σχόλιά της μέσα στο κείμενο– πως δεν συμπαθεί τέτοιου είδους λύσεις. Στην εποχή της αυτοσυνείδησης, στο καιρό της ειρωνείας, η πιο ταιριαστή λύση είναι ο συμβιβασμός – κάτι που προσλαμβάνει τόσο πολιτικές όσο και αισθητικές προεκτάσεις (μεταρρυθμίσεις μάλλον παρά ρήξεις, ρεαλισμός περισσότερο παρά συμβολισμός και μυστικισμός).
Πάθος αλλά και χιούμορ, απώλεια του αυτοελέγχου αλλά και ειρωνεία, αποτελούν τα αντικείμενα του μυθιστορήματος, όπως και τους τρόπους της γραφής του.
ΣΕΙΡΑ: Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία
Υπεύθυνη σειράς: Ελένη Κεχαγιόγλου
Από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα»
Η Αγγέλα Καστρινάκη γεννήθηκε το 1962. Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στον Τομέα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εκτός από το πεζογραφικό της έργο, τέσσερις συλλογές διηγημάτων, έχει εκδώσει τρία επιστημονικά βιβλία για το χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας.
Διακρίσεις:
- 2005: Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου – Κριτικής για το τελευταίο της βιβλίο «Η λογοτεχνία την ταραγμένη δεκαετία ’40-‘5» (εκδ. Πόλις)
- Βραβείο Ipekci, 1999
Σελίδες: 384
Τιμή: 16.00€
