‘Oταν ο σύντροφος σας ζητάει να κάνετε έκτρωση
Η πρώτη σου σκέψη πάει σ’ εκείνον. Άραγε πώς θα αντιδράσει; Θα ξαφνιαστεί; Θα χαρεί; Θα σε πάρει στην αγκαλιά του και θα σου πει πόσο σ’ αγαπάει; Θα πανικοβληθεί; Θα το βάλει στα πόδια; Σκέφτεσαι τη στιγμή που θα του το ανακοινώσεις. Προετοιμάζεσαι, κάνεις πρόβα τις λέξεις σου, σκέφτεσαι πότε, πού και πώς θα ‘ναι η κατάλληλη στιγμή. Το αποφασίζεις. «Είμαι έγκυος».
Το πρόσωπό του δεν έλαμψε. Το πρόσωπό του είναι σκυμμένο, τα μάτια του ανέκφραστα. «Είσαι σίγουρη;». Απ’ αυτή και μόνο τη φράση, καταλαβαίνεις πως κάτι δεν πάει καλά. Η είδηση, γι’ αυτόν δεν είναι χαρμόσυνη. Και μετά τον βλέπεις να πανικοβάλλεται, να τσατίζεται, να απελπίζεται, να θυμώνει, να εκνευρίζεται. Απομακρύνεται, κι ας κάθεται ακόμη απέναντί σου.
Εσύ τον ήθελες κοντά σου, δίπλα σου, να γίνετε ένα, να γίνεται «εμείς», αλλά αυτός σκέφτεται το «εγώ» του. «Εμένα δε με σκέφτηκες;», «Σου είπε κανείς ότι εγώ θέλω παιδί;», «Τι σε κάνει να πιστεύεις πως εγώ θέλω να γίνω πατέρας τώρα;», «Εγώ έχω άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου», «Και τώρα τι θέλεις, δηλαδή, να παντρευτούμε;», «Ποιος σου ζήτησε δεσμεύσεις;». Κι ενώ εσύ είσαι έτοιμη να αλλάξεις για πάντα για εκείνον, εκείνος έχει ήδη αλλάξει, από μόνος του, για τον εαυτό του.
Και μετά τον ακούς να σου λέει πως δεν μπορείς να το κρατήσεις. Πως δεν πρέπει να το κρατήσεις. Πως δεν έχεις δικαίωμα να το κρατήσεις.Κι ύστερα σου λέει πως έχει κι αυτός λόγο «σ’ αυτό». Δυσκολεύεσαι να αποδεκτείς πως έχει λόγο σ’ αυτό που σου συμβαίνει εσένα, σ’ αυτό που είναι μέσα σε σένα. Αλλά μέσα σου ξέρεις πως πρέπει να έχει λόγο. Πως ό,τι κι αν κάνεις, πρέπει να ακούσεις και τη δική του άποψη. Άλλωστε, μέσα σου, έχεις και κάτι δικό του.
Όμως η απόφαση, η όποια απόφαση, δεν πρέπει να είναι είτε δική σου, είτε δική του. Ό,τι κι αν αποφασίσετε, πρέπει μαζί να το αποφασίσετε. Κανείς δεν μπορεί -ούτε πρέπει- να επιβάλει την άποψή του στον άλλο. Η συζήτηση, η ειλικρίνεια, τα λόγια τα αληθινά θα σας οδηγήσουν σε μια κοινή απόφαση. Κι αν χρειάζεστε βοήθεια, πρέπει να το αποδεκτείτε. Δεν είναι εύκολη η απόφαση που θα πάρετε κι αν νιώθετε πως χρειάζεστε βοήθεια, πρέπει να την ζητήσετε. Πηγαίνετε μαζί στον γυναικολόγο, στον ψυχολόγο. Μιλήστε τους. Και μιλήστε μεταξύ σας.